مباني نظري كمال گرايي

مباني نظري كمال گرايي

در 17  صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع كمال گرايي

سازة كمال گرايي در گذشته مورد توجه نظر يه پردازان بزر گي همچون فرو يد، آدلر و مازلو بوده است (نورد بي و هال،1974) و در دهه هاي اخير نيز مورد اقبال پژوهشگران بسياري قرارگرفته است و هركدام به فراخور ديدگاه خود تعر يف متفاوتي از آن ارائه داده اند. با اين حال اكثر پژوهشگران، برا ين امر كه معيارهاي بلند مرتبه براي عملكرد، مفهوم محوري كمال گرايي است، توافق دارند.

 هورناي(1950) كمال گرايي را شيوه اي از زندگي مي داند كه افراد برا ي رهايي از اضطراب اساسي آن را به كار مي بندند و كمال گرايي را گرا يش روان رنجورانه به بي عيب و نقص بودن، كوچك ترين اشتباه خود را گناهي نابخشودني پنداشتن و مضطربانه انتظار پيامد هاي شوم داشتن، تعريف مي كند. هانلند (1978) بر اين باور است كه كمال گرايي نشان دهندة گرايش و علاقة فرد به درك محيط پيرامون خود به گونة قانون همه يا هيچ  است كه به موجب آن، نتا يج به شكل موفقيت ها يا شكست ها حاصل مي شوند. گرچه مفهوم كمال گرايي به طور گسترده اي توجه روان شناسان را به خود جلب كرده است، اما هنوز به عنوان پديده اي تقر يباً ناشناخته و ناسازگار تعريف شده است. سازة كمال گرايي مثبت و منفي، مي تواند به صورت هاي به هنجار و نابه هنجار باشد(هماچك،2006).

به عقيده تري شوت و همكاران(2005) كساني كه كمال گرايي مثبت(به هنجار) دارند، معيارهايي را براي خود در نظر مي گيرند، اما به جاي اين كه ر سيدن و يا نرسيدن به آن معيارها برايشان مهم باشد، نفس تلاش كردن برا ي رسيدن به هدف در نظرشان اهميت دارد. در واقع ا ين افراد از كار و تلاش زياد لذت مي برند و وقتي در انجام دادن يا ندادن كاري آزادند ، سعي مي كنند آن را به بهترين نحوي كه مي توانند انجام د هند .

كمال گرايي مثبت به هنجار(نه تنها موجب مشكلي نمي شود، بلكه باعث مي شود كه فرد استعدادهاي خويش را شكوفا سازد و به احساس رضايت شخصي بالايي دست يابد.