پايان نامه بررسي عوامل و راهكارهاي توسعه گردشگري روستايي در بخش مركزي شهرستان نير

پايان نامه كارشناسي ارشد بررسي عوامل و راهكارهاي توسعه گردشگري روستايي در بخش مركزي شهرستان نير

مقدمه

در اين فصل از پايان نامه، محقق ابتدا به بيان مسئله تحقيق و سوالات آن مي پردازد. سوالات تحقيق مجموعه پرسش هايي است كه محقق در تحقيق خود در صدد پاسخگويي به آنهاست. پس از آن به بيان ضرورت و اهميت تحقيق و انگيزه تحقيق و اهداف تحقيق پرداخته مي شود. اين اهداف مي بايست در جهتي باشد كه بتواند كمكي موثر در پاسخگويي به سوالات اساسي تحقيق باشد. پس از آن به اختصار به بيان محدوده مورد مطالعه و موانع و محدوديت هاي تحقيق يعني مشكلاتي كه در انجام اين تحقيق پيش روي محقق بوده است مطرح مي گردند. در انتها به بيان برخي واژه هاي عملياتي تحقيق كه محقق در انجام تحقيق خود از آنها بهره برده است پرداخته مي شود.

1-2- بيان مساله:  

در شرايطي كه قرن بيستم به پايان رسيده است هنوز توسعه روستايي با مسائل و چالشهاي متعددي مواجه است؛ زيرا كه راهبرد هاي گذشته در زمينه توسعه روستايي موفقيت آميز نبوده و نتوانسته است مسائلي همچون فقر، اشتغال، بهداشت، امنيت غذايي و پايداري محيط زيست را تامين كند، اين مساله باعث شده است كه در سالهاي اخير بار ديگر توسعه روستايي مورد توجه قرار گرفته و نظريه پردازان، برنامه ريزان و مجريان حكومتي در صدد برآيند تا با ارائه راهكارها و استراتژي هاي جديد، از معضلات و مسائلي كه اين نواحي گريبانگير آن مي باشند، بكاهند. يكي از اين راهبردهايي كه اخيراً در اغلب كشورهاي جهان مورد توجه قرار گرفته و حتي در برخي از اين كشورها به اجرا درآمده است و نتايج مثبتي هم به همراه داشته توسعه و گسترش گردشگري در نواحي روستايي كه داراي پتانسيل هاي لازم براي گسترش گردشگري است، مي باشد. گردشگري بعنوان يكي از مهمترين صنايع جهان در دهه هاي اخير رشد سريعي در توسعه اقتصادي جهان داشته است. از زماني كه روستاها با شهرها ارتباط برقرار كردند و نيازهاي فراغتي شكل گرفته در شهر مستلزم محيط هاي طبيعي و دست نخورده شدند، گردشگري روستايي شكل گرفت گردشگري روستايي يكي از اجزاي مهم صنعت گردشگري به شمار مي آيد و باعث شكوفايي و رشد اقتصادي روستاها مي گردد. (قادري و همكاران، 1389)

سياست گذاران و برنامه ريزان براي گردشگري به چشم «صنعتي كه ثبات اقتصادي و جمعيتي» براي جوامع روستايي به دنبال دارد، مي نگرند و بسياري نيز مي پندارند كه توسعه گردشگري راه حل بسياري از مشكلات است كه مناطق روستايي گرفتار آنها مي باشند. پس گردشگري را عنصر لازم براي حركت بسوي اصلاح مناطق روستايي مي دانند به هر حال آنچه مسلم بوده، اين است كه از نظر موافقان و مخالفان توسعه، گردشگري روستايي به طور فزاينده اي بصورت يك نوش دارو، افزايش دهنده توان اقتصادي، بالا برنده قابليت زيست در نواحي دور افتاده، محرك تجديد حيات سكونتگاهها و نيز بهبود دهنده شرايط زندگي جوامع روستايي به حساب مي آيد. اين موضوع در بسياري از كشورها با سياستهاي كشاورزي در ارتباط است و غالباً وسيله اي در جهت حمايت از محيط زيست و فرهنگ روستايي مي باشد، بنابراين مي تواند نقش اساسي در توسعه و حفظ روستا داشته باشد. (ركن الدين افتخاري و مهدوي، داوود، 1384)