مباني نظري پايان نامه روانشناسي درباره نگرش مذهبي

در  34 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع نگرش مذهبي

دينداري

پديده دينداري[1]  از موضوعات قابل توجهي است كه اهميت آن را از كثرت تلاش هايي مي توان دريافت كه در سال هاي اخير براي ساخت و به كارگيري سنجه هاي دينداري مصروف شده است. اين تلاش ها از دل اقتضائات و ضرورت هاي قابل دركي بيرون آمده است كه نمي توانست بدون پاسخ باقي بماند. ضرورت اين مطالعات به طور عام برخواسته از نفوذ و اعتباري است كه هنوز دين براي انسان و اجتماع دارد (شجاعي زند،35:1384). دين اصل وحدت بخش و زمينه مشتركي را فراهم ساخته و به انسان اجازه مي دهد تا با فائق آمدن بر تمايلات خودخواهانه اشان و به خاطر عشق به همنوعانشان فراتر از اين خودخواهي ها عمل كنند. دين سنگ بناي سامان اجتماعي است و منبعي براي ارزشهاي اجتماعي است و بر گزينشهاي فردي و بسياري از زمينه هاي زندگي روزمره تأثير مي گذارد و همچنين به عنوان تجلّي روح جمعي و عامل همبستگي و يكپارچگي جامعه محسوب ميشود. امروزه پديده هايي همچون مهاجرت روستايي، ورود ابزار و وسايل ارتباط جمعي، آموزش و پرورش گسترده و غيره ارزش ها و روابط سنتي را مورد پرسش قرار داده و تغييراتي را در دينداري نسل جديد به وجود آوردهاند وپژوهشگران ناگزيرند تا به بررسي عوامل مؤثر بر تغيير ارزشهاي ديني جوانان از سويي و ارائه راهكارهايي براي غلبه بر آن از سوي ديگر بپردازند.تحليل هاي نظري بيانگر آن است كه در جوامع در حال گذار دينداري يكي از متغيرهاي اجتماعي است كه دستخوش تحولات گسترده اي مي شود (دوركيم،1381 و 1383؛ برگر و لاكمن،1697) برگر در تعريف دين مي نويسد "دين كوشش جسورانهاي است براي آنكه سراسر گيتي براي انسان معني دار شود" (هميلتون،273:1387). به عقيده وي دين نظم اجتماعي را مشروع مي كند و مفاهيم ديني جهان را با يك رشته فرايندهاي خاصي كه به تعبير برگر "ساختار موجه نمايي" را مي سازند اعتبارشان را حفظ و تحكيم مي كنند. اينها همان فرايندهايي هستند كه عقايد مذهبي از طريق آن ها تقويت،ترويج،دفاعيه فرض مي شوند. اگر اين ساختار موجه نمايي تضعيف شود يا از بين برود، تسلط اعتقادات ديني بر اذهان انسانها به آساني از دست ميرود(همان،274). تامس لاكمن نيز بر نقش دين در ساخت معنا تأكيد دارد.به عقيده وي دين،دوشادوش زندگي اجتماعي حركت مي كند. به اعتقاد وي، روند جامعه نوين غربي به سوي دنياگرايي، تنها به دليل سستي گرفتن صورت ها و نهادهاي ديني سنتي پيش آمده است،نه آنكه خود دين سست شده باشد(هميلتون،275:1387)

2-1-1 نگرش هاي مذهبي

پرورش مذهب در حقيقت مجموعه دگرگوني هايي است كه در فكر و عقيده فرد به منظور ايجاد نوعي خاص از عمل و رفتار كه متكي بر ضوابط مذهب باشد انجام ميشود. به عبارت ديگر در سايه دگرگوني هايي كه در فكر و عقيده فرد ايجاد ميگردد اخلاق و عادات، آداب و رفتار، روابط فردي و اجتماعي و صورت مذهبي و شرعي ميگيرند و مذهب به عنوان عامل مسلط بر زندگي فرد و جنبه هاي آن خودنمايي مي كند ضوابط مذهبي براي روابط انساني ضروري تر از هر گونه ضوابط ديگر است زيرا در جهان امروز كه صنعت تمام جوانب زندگي بشر را تحت الشعاع قرار داده، به زحمت ميتوان گفت كه فرد داراي وظايفي نسبت به جامعه است. ...

...

2-1-4الگوهاي دينداري

2-1-4-1  الگوي دينداري گلاك و استاك
چارلز گلاك طي دهه 50-60 ميلادي در تلاش براي فهم و تبيين دين در امريكا بود. وي بحث ابعاد التزام ديني را در اين كشور زنده كرد و با همكاري رادني استارك در سال 1956 به شرح و بسط الگوي جديدي از دينداران پرداخت. هدف اصلي آن ها، عموماً درك شيوه هاي گوناگوني بود كه مردم با توسل به آن، خود را مذهبي تلقي مي كردند. گلاك و استارك براين عقيده بودند كه به رغم آنكه اديان جهاني در جزييات بسيار متفاوتند، اما داراي حوزه هاي كلي هستند كه دينداري در آن حوزه ها و يا آن ابعاد جلوه گر مي شود (احمدي،27:1388)
آن ها براي دينداري چهار بعد اصلي عمل، باور، تجربه، دانش يا معرفت را تحت عنوان ابعاد عمومي الزام ديني مطرح كرده اند. اين ابعاد چهار گانه، در سطح مقياس هاي اوليه به پنج شاخص يا مقياس تقسيم شده اند كه افزايش آن، ناشي از تفكيك بعد عمل به دو بخش شاخص مناسكي و عبادي است. در مقياس ثانويه، شاخص ها در نهايت به هشت عدد افزايش يافته است كه شاخص هاي ناظر بر روابط اجتماعي دينداران هم به آن اضافه شده است (گنجي،115:1383). در زير شرحي از الگوي دينداري مورد نظر آن ها آورده ميشود.
بعد باور: آن چيزي است كه انتظار مي رود پيروان يك دين بدان اعتقاد داشته باشند. گلاك و استارك اين باورها را در هر دين به سه نوع تقسيم كرده اند: باورهاي پايهاي مسلم، كه ناظر بر شهادت به وجود خدا و معرفي ذات و صفات اوست. باورهاي غايتگرا، كه هدف و خواست خدا از خلقت انسان و نقش او در راه نيل به اين هدف است. باورهاي زمينه ساز كه روش هاي تأمين اهداف و خواست خداوند و اصول اخلاقي را كه بشر براي تحقق آن اهداف بايد به آن ها توجه كند، در برمي گيرد. گلاك و استارك بعد باور يا عقيدتي را بعد ايدئولوژيكي نيز ناميده اند.

[1] religiusity