| مباني نظري فصل دوم پايان نامه روانشناسي درباره نارسايي هيجاني
مباني نظري فصل دوم پايان نامه روانشناسي درباره نارسايي هيجاني |
 |
| دسته بندي | مباني و پيشينه نظري |
| فرمت فايل | doc |
| حجم فايل | 40 كيلو بايت |
| تعداد صفحات فايل | 40 |
مباني نظري فصل دوم پايان نامه روانشناسي درباره نارسايي هيجاني
در 40 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc
توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)
همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه
توضيحات نظري كامل در مورد متغير
پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه
رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب
منبع : انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)
نوع فايل: WORD و قابل ويرايش با فرمت doc
قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه
چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع نارسايي هيجاني
2-1. نارسايي هيجاني
2-3-1. مفهوم عواطف و هيجانات
عواطف از بزرگترين نعمت هاي الهي اند كه در انسان به وديت نهاده شده، زندگي بدون آن ها، بي روح، تيره و ماشيني مي نمايد. و سلامت رواني و عقلاني انسان ها تا حد زيدي به سلامت عاطفي و هيجاني وابسته است. وضعيت عاطفي مي تواند قضاوت هاي فرد در مورد رفتارهاي خود و ديگران و نيز نحوه برخوردهاي اجتماعي وي را تحت تاثير قرار دهد. جلوه هاي هيجاني نقش هاي متفاوتي ايفا مي كنند؛ از جمله اينكه به عنوان وسيله اي براي برقراري ارتباط با ديگران به كار مي روند و فرد مي تواند از طريق آن ها اطلاعاتي را در مورد احساسات، نيازها و اميال خود به ديگران منتقل نمايد. از سوي ديگر نيز ما يا مي گيريم پيام هاي هيجاني ديگران را بخوانيم، بازشناسي كنيم و طبق آن ها رفتاري مناسب انجام دهيم (قديري، 1384).
طي ساليان به خاطر پيچيدگي زياد هيجان، تعاريف مختلفي از آن ارائه شده است. پل كلينجا و آن كلينجا (1981) تعريفي را ارده كرده اند كه عناصر اصلي تعاريف قبلي را شامل مي شود. بر طبق اين تعريف هيجان حاصل تعامل بين عوامل ذهني، محيطي و فرايندهاي عصبي و هورموني است. آنها در تاييد اين تعريف، نكات زير را مطرح مي كنند (فرانكن،1939؛ ترجمه اسفند آباد، محمودي و امامي پور،1384):
- هيجان ناشي از تجاربي عاطفي مثل لذت و ناراحتي است.
- هيجان ها باعث مي شوند تا فرد تبيين هاي شناختي خلق كند.
- هيجان ها باعث انواع سازگاري هاي دروني مثل بالارفتن ضربان قلب مي شود.
- هيجان رفتارهايي را فرا مي خواند كه اغلب و نه هميشه، بياني (خنديدن و گريستن)، هدفمند(كمك كردن يا اجتناب كردن) انطباقي ( حذف چيزي كه تهديدي بالقوه براي بقا محسوب مي شود ) هستند.
براساس اين تعريف، هيجان ناشي از فرايند هاي زيست شناختي، آموخته شده و شناختي است. ديگر عملكرد مهم هيجان عبارت از رفتار پاداش دهنده و تنبيه كننده است. وقتي فرد هيجان بسيار مثبتي را تجربه مي كند، به احتمال زياد به رفتارهايي مي پردازد كه موجب توليد مجدد آن هيجان شود. به همين صورت، وقتي فرد هيجان بسيار منفي را تجربه مي كند، از رفتارهايي كه باعث بروز مجدد ان هيجان مي شود اجتناب مي كند. به بيان ديگر، هيجان در حكم تقويت هاي رفتاري است (فرانكن،2002؛ ترجمه اسفند آباد و همكاران،1384).
2-3-2. كنترل عواطف
يكي از مهم ترين مواردي كه در زندگي وجود دارد كنترل عواطف است كه شامل استعداد باز گرداندن آرامش به خود و از اضطراب هاي معمولي، افسردگي، نا اميدي و زودرنجي خود را رها كردن و توانايي پذيرش مسئوليت در قبال هيجان هاي شخصي و شادكامي است و يعني اينكه فرد بتواند انگيزه اش را حفظ كند و در مقابل نا ملايمات استقامت كند، در شرايط بحراني و وجود تكانش خودش را كنترل كند و خونسرديش را حفظ كند، كاميابي را به تاخير بياندازد، كارها را بدون دلسردشدن به انجام برساند، حالات روحي خود را تنظيم كند و نگذارد پريشاني خاطر قدرت تفكرش را خدشه دار كند بالاخره استعداد حفظ جنبه هاي هيجاني است (شريفي در آمدي و آقايار، 1387).
شواهد بسياري نشان مي دهد افرادي كه در زمينه احساسات و عواطف خود قوي و چيره دست هستند، يعني احساسات خود را به خوبي كنترل مي كنند و احساسات ديگران را درك كرده اند و با آن ها به خوبي كنار مي آيند در هر زمينه زندگي، خواه روابط خصوصي و خانوادگي و خواه در مراودت هاي سياسي و اجتماعي از مزيت خوبي برخوردارند. بنابراين ايجاد و بازشناسي هيجان ها شيوه هاي مهمي براي تنظيم مبادلات اجتماعي و تعادل جسماني و رواني ما هستند(قديري، 1384).
اداره هيجان ها ممكن نيست، مگر اينكه با هيجان هاي بنيادين مثل خشم، ترس، اضطراب، شادماني، تعجب، اندوه، انزجار و عشق آگاه باشيم و همچنين از دانش كافي درباره سطوح هيجان، مراحل، تظاهرات جسماني، عاطفي، شناختي و رفتاري آن ها، هيجان هاي مثبت و منفي و شدت و ضعف آن ها برخوردار باشيم. شناخت هيجان ها به ما قدرت تحليل و كنترل مي دهد و هر قدر اين شناخت (قدرت) بيشتر باشد به سوي مديريت و كنترل عواطف و بهبود روابط بين فردي جلوتر رفته ايم و در مجموع، گام بزرگي در موفقيت زندگي خود در ابعاد گوناگون برداشته ايم(قديري، 1384).
